Na een dagje reizen, wijnranken en ‘rundum camperplatz’ willen we morgen naar Trier, de naar eigen zeggen oudste stad van Duitsland.

Theoretisch is dit met de fiets te doen, maar dan heb je echt geen zin meer om ook nog door de stad te sjouwen. Dus we vatten een lumineus plan op; openbaar vervoer. Google is your friend en na wat ideeën en het bekijken van deutsche punktliche tabellen van bussen e.d. wordt het een stuk met de fiets naar de bahnhof in Schweich en van daar uit met de zug naar Trier. Het is 12 kilometer dus mooi net te doen. De trein rijdt meerdere keren per uur, makkie.

De ochtend van vertrek gaat alles lekker soepel en we zitten al betijds op onze mtb’tjes. De eerste kilometers gaan lekker over fietspaden langs de wijngaarden. Dan roept de fiets navi (ja die hebben we ook), rechtsaf! Hee da’s gek, geen fietspad, tweebaans autoweg lekker klimmend omhoog… Maar na kort overleg fietsen we toch de bult maar op. Je mag op dat stuk maar 50, dus het zal wel. Stuk verderop, waar de snelheid van het autoverkeer wordt opgevoerd naar 70, begon er een fietsstrook. Mooi! Maar, na nog een kilometer of iets, fietsstrook weg en ook geen vluchtstrook! Shit wat nu? Theoretisch misschien mág het wel, hier fietsen, maar het is ons toch ook het leven niet waard, zo’n uitje naar Trier. Toch wel een beetje balen, want we zijn ondertussen al bijna op de helft.

We keren toch maar weer om, verwende fiets nederlanders als we zijn en peddelen snel berg afwaarts weer naar de safe zone.

Natuurlijk is er altijd een plan B…de bus!

Bij het het eerste dorp dat we tegenkomen zien we een bushalte en parkeren onze fiets. Hiervandaan gaat de bus naar Schweich die toevallig ook zo’n 5 minuten nadat we bij de halte aankomen vertrekt. Het moet zo zijn.

De Bus chauffeur vertelt ons in voor ons totaal onverstaanbaar deutsch waarschijnlijk allerlei waardevolle informatie, wij knikken geestdriftig en betalen onze kaartjes.

In Schweich stappen we over en een half uur later staan we in hartje Trier, bij de Porta Nigra.

Wat doe je in een stad? Sight seeing!!….. Of tassen kopen. Laat ik het er op houden dat beide prima lukt. De Dom, tassen winkel, Marktplein, nog een winkel etc. Gelukkig weet mijn schatje mijn geduld te appreciëren en verblijdt mij met een uitgebreide Indiase lunch bij Guru. Na nog wat meer rondwandelen, noodzakelijk omdat we natuurlijk echt teveel gegeten hebben lopen we naar het station om de eerstvolgende bus terug te pakken. We raken nog aan de praat met een Nederlands stel uut Almeloooooo die naar Trittenheim terug moeten en dat veraangenaamt het wachten.

Na de busrit en een kort fiets ritje terug is het tijd voor een verdiend biertje en we trekken wat restjes worst en kaas uit onze koelkast voor het avondeten. Het plan voor dinsdag is het bezoeken van het wijndorp Piesport.

Echter, halverwege de nacht, het was erg warm geworden, zegt Elise: ‘Mag het raam open ik stik zowat? Oh en by the way het weer wordt hier steeds minder, zullen we morgenochtend maar vast een stuk verder richting Nederland rijden en de zon opzoeken?”. Prima idee!

’s Ochtends boeltje pakken, betalen en wegwezen. Het begint zelfs zacht te regenen, goed besluit dus van ons! We tuffen lekker verder, het is rustig en de kilometers vliegen voorbij. Het gaat zelfs zó goed dat we net over de grens uitkomen! Doetinchem; buitengebied, bij een mooi landgoed en kasteel Slangenburg. Heel mooi groene natuurkampeerplaats met alle voorzieningen en ontzettend aardige eigenaren.

Dit is een prima plek om de laatste dagen door te brengen en een flut afstandje van huis! Toch ook wel fijn, want die camper moet wel weer (van binnen) een beetje toonbaar worden ingeleverd en dat moet toch thuis voor de deur gebeuren. Wij gaan nog even genieten van de laatste dagen. Bedankt voor het meelezen!