Het is eindelijk droog en tijd om op pad te gaan. Onze Suzuki Swift is een 4x4, maar dat is slechts bij naam, want ik zou dus met dit gebakje geen ruig terrein op durven rijden. Niet dat dat nodig is, want de wegen zijn prima. ‘Jij durft sowieso niet te rijden dus wat nou?’ hoor ik enkelen van jullie hardop denken….

Met een vaartje van 60 of 80 km per uur slingeren we door het constant veranderende landschap. Water soms links soms rechts van ons en altijd geflankeerd door ruige bergtoppen. Wat gaaf dat we hier 2 weken kunnen rondtoeren.

De wind is nogal fanatiek aan het werk om onze oren te teisteren. Echt een dag voor het Vikingmuseum. Een Long house herbergt een interactief museum waar Noormannen houtbewerken en Noorvrouwen in een weefgetouw hangen. Je mag alles aanraken (behalve de Noormannen en vrouwen) en jezelf verkleden voor een picture perfect. We zijn er wel voor te porren. Heerlijk die muf ruikende wollen gewaden. Mijn vingers ruiken er de hele dag nog naar ondanks veel zeep en water.

Een wandeling naar een paar Vikingschepen en een klein openluchtmuseum en dan is er wel weer voldoende cultuur gesnoven en muffe lucht niet te vergeten.

Op naar Unstad, het Arctic surf centrum, waar misschien wel een paar coole dudes aan het surfen zijn. Via een doodenge pikdonkere tunnel die zo smal gemaakt is met afzetting dat er op het overgrote deel maar 1 auto door kan, rijden we naar het eerste brede strand. Geen surfer te bekennen. Nee die zijn ook niet gek met windkracht 7 op je bakkes.

Even een paar foto’s schieten van dit fraaie natuurschoon en door de verrekijker loeren naar de ruige zee én door… want nog steeds is er die wind.

Op de terugweg rijden we door het grotere plaatsje Leknes voor wat inkopen. Geen vermelding waardig overigens. Via de kustweg toeren we terug naar ons vakantiehuis. De zon is gaan schijnen en wat krijg je als je mooie wolkenluchten, eilandjes voor de kust, felgroene bergen en een diepblauwe zee samenvoegt? Een mooie foto! Juist ja.

Dus er wordt af en toe gestopt.

Thuis zit een vrolijk kwikstaartje op het balkon tegen ons aan te kwetteren. Steeds met z’n koppie schuin ons aankijkend. We hebben een huisdiertje!

Martijn en ik flansen samen een kip tikka massala in elkaar met sla. De aubergine die maar niet zacht werd in de oven mocht uiteindelijk de binnenkant van de biobak bewonderen. Verder was het prima te eten.

Zeker de eerste dagen van de vakantie stort ik vaak vroeg in de avond in en rol dan zo mijn bedje in. Uiteraard na een laatste blik op de lucht. Vandaag komt er vast geen noorderlicht met al die bewolking was mijn overtuiging. Tja en dan zie je ’s ochtends op je telefoon een berichtje staan van Eric, vrij laat op de avond verstuurd, dat er wel degelijk activiteit in de lucht was. Ik denk dat ik dinsdagmiddag even een middagslaapje ga doen.