Vandaag start onze rondreis. We vertrekken op goed geluk een half uur eerder naar de verhuurmaatschappij in de hoop dat ze al open zijn. En dat zijn ze. Er staat een prachtige dinky toy klaar, want tja Martijn heeft altijd geluk met auto's in de vakantie. Deze rode Clio heeft in de achterbak plek voor 2 handtassen. Dat gaan we niet doen. Ze hadden ons een comfortabelere auto beloofd Als we dit rustig aangeven laten ze ons een lijstje zien waarop een Clio toch echt is wat we gehuurd hebben. Maar we kunnen hier geen drie weken mee rondreizen. Dan krijgen we een auto aangeboden waarvan we net gezien hebben dat een andere toerist deze weigerde. Dus wij ook uiteraard. Drie kwartiwr later kwam vanuit een ander dorp (zonder bijbetalen wat wel verdacht is) een renault Megane om de hoek zeilen. Hier passen onze hutkoffers wel in. dankzij tijn geluk met auto. De rit naar Rio Lagartos liep voorspoedig. Onze gids nam ons mee naar een visrestaurant voor de lunch. Als vooraf kregen we een soort van hutspot, inktvis en baby shark. Het laatste vond zelfs anti viseter Martijn erg lekker. Hij was toch al dood. Gabrielas onze gids loodst ons in de boot. Eentje met een 60pk motor. Dat ding ging echt Rotterdamse haventaxi hard! Hij stopte nog even bij zijn broer die midden in de haven in het water een boot stond te schrobben. Begon vervolgens 5 minuten aan onze boot. In de tussentijd konden wij even rustig foto's maken van de vuurtoren, de vissersboten en de pelikanen die ons om de oren vlogen. Toen echt op pad. Al snel stuiten we op een moeder met baby flamingo. Steeds stopt Gabriellas de boot bij verschillende vogels. Alsof ze voor ons poseren zien we een visarend, verschillende blauwe en witte reigers en een groep witte pelikanen. Ook de aalscholver en de tropical mockinbird laten zich zien. Dan varen we dichtbij een groepje felrose flamingos. Ze lopen heel sierlijk door het ondiepe water. Bij een zoutwaterbassin laat onze gids ons even drijven zoals in de zoutzee, maar omdat ik daar al ben geweest en je eerst een schuine wand af moet door een dikke schuimlaag vind ik het wel ff best. Iemand moet fotograferen niewaar? Toen kreeg Martijn een klei treatment van Gabriellas. Zelfs zijn gezicht en haar was wit. Afspoelen? Jammer joh! Martijn liep het water in maar zakte volledig weg in de klei. Toen dus met kleilijf in boot. In San felipe genoten we vanaf ons prachtige dakterras van een prachtig uitzicht. Vooral de zonsopkomst was adembenemend mooi! Vogels en vissers allemaal vroeg op pad.