Wat zijn al die toeristen aan het doen? Het is zo rustig in het hotel. Wij hadden natuurlijk ook nog even naar Aqua Azul kunnen gaan maar een beetje rust inbouwen is juist wel lekker. Heb wel geleerd dat je toch niet alles kunt zien.  Morgen gaan we al heel vroeg op pad (6 uur) naar Bonampak en Yaxchilán bij de grens met Guatemala. Deze sites liggen midden in de jungle. Er zijn muurschilderingen te zien waaruit blijkt dat de Maya's niet zo vreemdzaam waren als altijd gedacht. Er zijn afbeeldingen gevonden waar mensen geofferd worden. Brrrr Ondertussen is er ook alweer een nieuwe kaasavond georganiseerd. Grappig hoe makkelijk je contact houdt met het thuisfront.  Bijna elk hotel in Mexico heeft gratis wifi. Nog beter geregeld dan in Noorwegen! De weblog is trouwens geheel vanaf de iphone met 1 vinger getypt!  Elke avond krijgen we een salsa dip bij het eten die ontzettend pica (scherp) is. Toch kunnen we er niet vanaf blijven. Zouden we het ooit leren eten zonder te blussen? Vijf uur dan gaat de wekker. Jammer ik sliep net zo lekker. In een minivan vertrekken we met 5 mexicanen naar Yaxchilan. We rijden door dorpjes waar de vrouwen de was doen in een riviertje. De mensen wonen hier in hutjes met rieten daken en overal lopen kippen, hoenderen en kalkoenen rond. De kinderen spelen uitgelaten, zorgeloos en hebben nog geen benul van luxe, laat staan dat ze het missen.  Tijdens de lunch, zo'n weghut waar alle bussen stoppen kunnen we ons ontbijtbuffet pakken.  Dan stapt er ineens een groene papagaai op onze tafel en loopt parmantig op mijn bord af. Hij begint van mijn scrambled eggs te eten. Aangezien het een vogel is toch een vorm van kannibalisme! Na drie uur rijden Stappen we in een houten boot. Een soort praal met motor.  Die brengt ons in een half uur naar Yaxchilan.  Op een kleine krokodil na zien we niet veel wildlife maar het is toch een mooi tochtje. Als we vaste grond onder onze voeten voelen staan we midden in de jungle tussen stokoude bomen. Die zijn machtig groot. Op de insecten en af en toe een brulaap na is het stil.  Dan plots doemt er een pyramide voor ons op. Groen van het mos. We zien geen ander pad dan dwars door dit bouwwerk. Het is er pikkedonker. Na een paar treden zien we de buitenlucht en ineens staan we op het grand plaza omringt door Oude Maya ruines en fantastisch mooie bomen. De vleermuis die over ons hoofd scheerde ben ik alweer snel vergeten.  We beklimmen alle ruines tot we onderaan een trap staan die tot aan de hemel lijkt te reiken. Het is te hoog en te steil....maarja daarboven is dat bijzondere gebouw met die enorme dakkam...We besluiten toch de enorme trap te beklimmen. Terwijl het zweet ons de bilnaat in druppelt bewonderen we het uitzicht. Wat is het hier prachtig.  Bonampak blijkt ook al zo indrukwekkend maar dan vooral de muurschilderingen. De kleuren zijn nog zo helder je wordt er gewoon stil van.  Een onvergetelijk mooie dag!