De wekker ging vanmorgen al om half 7! Beetje vroeg naar mijn smaak.
De fruitbowl als ontbijt met een minicroissantje en verse jus maken een hoop goed.
We hopen de ferry van Armadale naar Mallaig op tijd te bereiken. Dit scheelt een stuk omrijden plus het is best leuk zo'n ferry tochtje.
We zijn veel vroeger bij de pier dan verwacht. Het zonnetje schijnt heerlijk dus strijken we op een bankje neer en zitten een hele tijd muisstil hand in hand. We genieten van de schittering in het water, de bergen aan de overkant op het vaste land en kijken naar de bootjes die deinen op de golven. Zucht....wat een zalige rust.
Er zijn twee winkeltjes waar we nog even de tijd doden. Bij Grumpy George (fotograaf die ter plekke zijn fotos op canvas voor je print) kletsen we gezellig een tijdje. Hij moppert inderdaad een beetje op de politiek enzo maar het is wel grappig. Zijn foto's zijn prachtig.
Hij verwijst ons naar zijn facebook pagina.

In een half uurtje zijn we al over gevaren met de ferry en binnen no time worden onze ogen weer gestreeld door de prachtige kust met witte zandstranden waarin de rotsen her en der lijken te luieren in de zon. Net als ik me een beetje beklaag over het tweede stuk van de reis wat volgens de Capitoolgids zo bijzonder zou moeten zijn, maar niet is, rijden we Glencoe binnen. Het regent inmiddels en het is druk op de weg, dus tijd om te stoppen hebben we niet.
Maar wat we te zien krijgen is ronduit indrukwekkend! we zijn nu echt in de beroemde highlands. We verdwijnen bijna tussen de imposante met mos begroeide bergen. De dreigende donkere hemel voor ons breekt ineens open en het zonlicht probeert door de mistige lucht te schijnen. Een goudkleurige mistige gloed.....zo prachtig...en dan sluiten de wolken zich weer en rijden we tot aan het eind van de wereld. Voor ons zien we alleen de lucht. Net of we over het randje zullen gaan.

Maar daar zijn we weer. Onze navigatiedame vindt dat we een short cut moeten nemen, want dat zou sneller zijn. De teller zakt echter terug van 95 naar 35 km per uur. De weg zit vol gaten en bochten en voert ons langs een rivier met watervalletjes en bomen. Toegegeven, het is een prachtige route. Vooral als er ineens twee grote herten voor ons opdoemen. Wow!

Inveraray bereiken we om een uur of twee. Het regent dus we duiken de wellness in. Bubblebad, baantje trekken, sauna, luieren, bubblebad, baantje trekken en we zijn weer een uur verder.