En dan is toch echt de laatste dag van de vakantie aangebroken.

’s Ochtends zwaaien we onze lieve vrienden uit die deze dag nog een spectaculaire reis naar de Russische grens gaan maken op een sneeuwscooter. Aan het eind van de dag zal Liek me vertellen dat ze nog nooit in haar leven zo iets moois gezien heeft….

Wij gaan deze dag met de wandelschoenen op pad over een dit keer ongeprepareerde track naar Sallatunturi. Een barre tocht die doet denken aan de Elfstedentocht van ’63. Weet je nog papa?

Ok nu overdrijf ik behoorlijk. Maar het was toch wel erg koud met gure wind en dikke hopen sneeuw. Na een dikke 2 km zien we sporen in de sneeuw en verse ontlasting.

Heb ik toch net in het informatiecentrum een opgezette veelvraat gezien die makkelijk een rendier aanvalt in de koude wintermaanden. Dus gaat mijn fantasie weer met me op de loop. Hoe lekker zal hij ons wel niet vinden. Vetgemest na een week vol chips en zware maaltijden. Een tikje zenuwachtig word ik toch wel. Of zou het een bruine beer zijn die zijn winterslaap heeft onderbroken?

Dapper ploeteren wij door. En dan ineens zien we de dikke kont van een rendier van ons af rennen. Ha gaaf! Dit is de eerste keer dat we in het wild een dier zien. Het rendier stopt op een gegeven moment en voorzichtig sluipen we dichterbij. Filmcamera in de aanslag. Als een Jan de Bont leggen we het prachtige dier vast op beeld. Kou en vermoeidheid vallen van ons af. Wat is Lapland toch prachtig.

Na anderhalf uur zitten we eindelijk in de warme blokhut en genieten van een rendier kebab en rendiersoep. Nog een uurtje terug lopen en dan springen we samen de sauna in. Lekker…. we hebben nog een hele avond voor ons!

Lieve Liek en Paul ontzettend bedankt voor deze onvergetelijke reis.

Zo ontspannen, zo relaxed, zo gezellig, zo bijzonder om dit met jullie te beleven!