De regen komt met bakken uit de lucht terwijl we vandaag een Budwichpapje eten als ontbijt. Kwark met rode vruchten, appel en heel veel zaden en noten. Beetje honing erbij en smullen maar. De eigenaren zijn heel erg met gezond eten bezig. Ze koken en eten volgens de openbaringen van Hildegard von Bingen. Voor ons voelt het allemaal gewoon heel gezond en vooral ook erg lekker. Een stukje extra bewustzijn is ook helemaal niet erg. Zoals Joyce de gastvrouw ook zegt: je gooit toch ook geen zand in de benzinetank van je auto. Waarom zou je dan wel troep in je lichaam gooien. Tja ze heeft wel gelijk.

We gaan vandaag naar Dijon. Het is een uurtje rijden. Vlak naast de autoweg doemen ineens twee grote herten op, die over willen steken. Ze stoppen en maken rechtsomkeert als ze beseffen dat we wel heel erg dichtbij zijn. Wij kunnen ze nog even rustig bewonderen voor we verder rijden.

In Dijon is op zondag, dinsdag en vrijdag markt in de stad. We slaan wat heerlijke kaasjes en brood in voor ’s avonds. Daarna lopen we de ‘uiltjes’ route. Een stadswandeling langs alle bezienswaardigheden in Dijon. Middels kleine uiltjes afgebeeld in de tegels worden we door de stad geleid. Af en toe hebben we het idee dat de uil gevlogen is als we de weg kwijt raken. In de Notre Dame, de kathedraal van deze oude stad steken we traditiegetrouw een kaarsje aan. Soms duiken we een kledingzaak in, maar de franse maatvoering is duidelijk anders dan in Nederland. In een maat XL blijf ik nog steken met mijn romige vormen. Tijd voor de lunch om dat prachtige lichaam toch maar gewoon in stand te houden.

In een klein tentje eten we zoete aardappelsoep met wortel en sinaasappel zest, een gezonde salade en quiche. Als toetje krijgen we taart met peer. Ook hier staat weer een super aardige fransman in de bediening. We zoeken een kookwinkel dus vraag ik naar een ‘magasin de cuire’ We krijgen de route door, maar Martijn is bang dat we nu naar een keukenzaak worden verwezen. Dus ik check nog even. Hij begint uit te leggen dat ze daar kleding verkopen van huiden. Huh? O verrek een lederzaak. Non, non! Ik ben toch niet gek? Het woord cuire betekent toch koken? Ah ja, maar cuir betekent leer. Wij zoeken dus een boutique de cuisiniere. Tja die winkel vind je 4 km verderop. Als we op pad gaan slaat Martijn vrolijk rechtsaf een trambaan op. Oeps foutje, bedankt! Gauw keren….ojee nu zijn we aan het spookrijden… Martijn draait verwoed aan het stuur terwijl er een tram op ons af komt rijden. Hèhè gelukt. Het was een warrige maar wel gezellige dag.