We zijn in de Bourgogne dus hebben we het idee dat we dan ook naar de Cote d’Or moeten om alle gerenommeerde wijnhuizen te bezoeken. Maar uren in de auto zitten is niet erg aanlokkelijk als het buiten zalig zonnig is. Als Joyce dan met een paar leuke ideeën komt voor vandaag bedenken we ons geen moment. Na een pannenkoeken-met-citroen ontbijt springen we in de auto voor een klein ritje over onverharde wegen. Na max 15 minuten staan we in in het hoge gras bij een idyllisch plekje verstopt tussen de landerijen. Een klein meertje omzoomt door struiken, bomen en rietpluimen. De zon schittert in het water en de lucht is strakblauw. Hier is geen mens te bekennen. We lopen een half uur in de omgeving om dan weer terug te keren bij het meertje. We hebben tuinstoeltjes bij ons dus kunnen we lekker aan de waterkant zitten met een boekje. De wind is vandaag best fris en het waait behoorlijk. Na een uurtje ontspanning is het tijd voor een nieuwe bestemming. Bij Darcey is een riviertje waar je fijn kunt picknicken. Het heet La Douai en is slechts 8 km rijden van het meertje verwijderd. Vanuit een diepe rots stroomt het water hier via terrassen omlaag. We klauteren over stapstenen en genieten van de prachtige natuur. Hier is het bijna windstil omdat we zo laag zitten in een soort van Canyon. Je kunt een pad volgen tot aan het dorp met ernaast een smal snel stromend watertje. Het eerste deel van het smalle pad kijk je de diepte in naar de rivier. Later strekt het uitzicht zich uit tot aan de horizon slechts onderbroken door de kerktoren van Darcey. Glooiend vers groen gras met gele paardebloemen die vrolijk knikkebollen in de wind.

Als we zijn uitgewandeld ploffen we in het hoge gras neer op onze handige campingstoeltjes. Vanmorgen vroeg hebben we al stokbrood met salami en Comté (een harde kaas uit de streek) met vruchtenspread gesmeerd. We halen onze boekjes weer tevoorschijn en eten tegelijk onze lunch. De zon is best fel dus op het moment dat onze huid begint te trekken breken we het boeltje weer op en rijden naar de kleine wijngaard in Flavigny voor een wijnproeverij. We krijgen in totaal 7 wijnen te proeven. Proeven en tuffen en met handen en voeten praten over iets waar we allebei niet veel verstand van hebben behalve: het is lekker of niet lekker. De eerste twee witte wijnen worden afgeserveerd. Diplomatiek melden we dat deze niet onze voorkeur heeft. Kan uiteraard ook liggen aan de lunch die we net op hebben. Maar dan krijgen we de rosé en die is echt jummie. Later blijkt dat deze vorig jaar een prijs heeft gewonnen van beste rosé ter wereld? Ok zij van de wijngaard zegt het. De rode wijn is ook lekker vooral de wat duurdere fles is vol van smaak. We slaan voor 100 euro in en vinden het wel mooi geweest voor vandaag. Geen seconde spijt dat we niet naar Beaune zijn gegaan.