Donderdagavond om half 9 arriveren de andere gasten pas, zodat we heel laat aan tafel gaan. Met knorrende magen schuiven we aan. Dit keer zijn het twee jonge meiden van 26 en 28 die een lang weekend in een fiat cabrio rondrijden. De een is pools en de ander oostenrijks. We praten dus engels aan tafel. Het engels is prima van ons allen, maar de gesprekken gaan dit keer niet zo vlot als de andere avonden. Grappig is dat we een van de meiden horen zeggen, ‘Haal jij even de sigaretten’. Maar ik denk dat ze geen rookpauze durven te nemen tijdens het diner als Joyce haar stokpaardje ‘gezonde levensstijl en het leven volgens Hildegard von Bingen’ tevoorschijn tovert. Ze heeft sowieso de hele avond getoverd. We krijgen vooraf hartige pompoensoep en als hoofdgerecht entrecote met zelfgemaakte kruidenboter, aardappeltjes uit de oven, spinazie met citroenschijfjes, een heerlijke salade en een gerecht met verschillende kleuren wortels met balsamico en sinaasappel zest. Een feestmaal omdat het vandaag hemelvaartsdag is. De dames roepen de hele tijd ‘it’s amazing’ en wij kunnen niet anders dan dit feit beamen.

Dan is onze laatste dag aangebroken. De tafel buiten is weer gedekt en de zon warmt de aarde al lekker op. Alle dieren drentelen weer om ons heen: Bambam, Dappertje, Fleurtje, Polly en ach hoe heet ze ook alweer…

Vandaag rijden we in slechts een kwartiertje naar l’Ermitage net voorbij Baigneux-les-Juifes voor een wandeling langs de Seine. Hier nog een kleine smalle rivier, maar in Parijs een stuk breder.

Het blijkt slechts 6 km te zijn, maar als ik op mijn appje kijk hebben we 33 verdiepingen gelopen. Het was inderdaad een behoorlijke klim, maar het uitzicht over het dal en de meanderende rivier meer dan waard. Het was al met al een relaxed weekje.