De eerste nacht werden we gewekt om 6 uur ‘s ochtends door 10 afgevuurde kanonskogels. Eerst denk je… iets met lawines…dan besef je…het is hoogzomer.

Uiteindelijk blijkt het om een traditie hier in Beieren te gaan die heel ver teruggaat. Bij elke gelegenheid die er maar te verzinnen is gaan ze lekker van zich af schieten en fanfareren.

Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige was in de stad met een chagrijnige bakkes in bed.

Maar vanmorgen hadden we een andere reden om al om halfzeven gewekt te worden nl. onze zelf gezette wekkers vanwege het plan om naar de Königsee te gaan. Dé toeristische trekpleister van deze omgeving. Eentje waar duizenden en duizenden mensen op afkomen en waarvoor je dus vroeg uit de veren moet om de drommen voor te blijven. Het werd Salzburg.

Hoe dat zo kwam? De weer apps gaven allemaal verschillende berichten: van een dikke 9 met prachtig zonnig mooi weer tot onweer en regen. Ik heb het eerste half uur als een dolle liggen surfen op het web tot ik er scheel van zag. Een maal buiten met mijn havermoutpapje met banaan vond ik de lucht erg ontmoedigend en dus besloten we naar de vier na grootste stad van Oostenrijk te gaan met het openbaar vervoer.

De bus deed er 40 minuten over en na een stuk of tien stops stonden we hartje Salzburg. Het was kwart voor 9 en de zon scheen er volop. Op een veel te duur terras werden we eindelijk wakker met een heerlijk bakje koffie.

Uiteraard werd er geslenterd door de stad, langs het geburtshaus én woonhuis van Mozart en werd er vanaf een terras gekeken naar grote groepen toeristen die achter een man of vrouw met een paraplu aansjokten in bijzonder bontgekleurde outfits. Ook zagen we dat erg veel mensen de stad beleefden via een selfiestick en een telefoonscherm. We bezuinigden op de lunch met een broodje ‘op de hand’ in het park van Slot Mirabel. We vergaapten ons aan het uitzicht vanaf de vesting Hohen Salzburg. We liepen door het museum in de vesting, maar waren niet heel erg geboeid.

Er werd tenslotte natuurlijk een kaarsje gebrand in de Dom en na 4 uur stadsplezier verlangden we alweer terug naar de rust en de groene almen.