We hebben ons vandaag ingesteld op een bewolkte dag, maar tot onze grote verbazing is het de hele dag vrij zonnig met een temperatuur van 16 graden.

In mijn veel te dikke wandelbroek pel ik een paar bovenlagen van mij af op het gezellige terras, terwijl Martijn voor ons koffie, thee en een paar heerlijk zoete broodjes scoort. Naast ons zitten hippe jonge mensen te vertellen over hun hike-ervaringen. Onverschrokken vrouwen in felgekleurde wandelbroeken met van die stukken erop. Met zelfgebreide mutsen en sokken. Die gewoon aan een rots hangen met 2 vingers en een linkerteen. Ik luister stiekem mee. Ze hebben al aardig wat bergen beklommen hier in de omgeving terwijl wij niet verder komen dan de trap van dit kleine cafeetje.

Het valt ons op dat de Noren allemaal even vriendelijk zijn. Zowel in Oslo als hier op de Lofoten. Tijdens onze vorige vakantie in Noorwegen, waren de meesten vrij stug.

We zijn overigens in Henningsvaer. Het stadje waar we al de hele week aan de overkant van de baai naar kijken. Het blijkt een gezellig plaatsje. Misschien kennen jullie het wel van die beroemde luchtfoto’s met dat voetbalveld aan het eind met rondom water. Moet je maar eens googelen. Na een uurtje in de zon op het terras, wandelen we naar dit beroemde sportveld van kunstgras en verder tot aan de vuurtoren. Vanaf dit hoger gelegen punt heb je een weids uitzicht over de zonnige baai met prachtige wolkenpartijen.

Het is echt leuk om hier foto’s te maken, al valt het vastleggen van al het fraais niet mee. Soms staat de zon aan de verkeerde kant en heb je ongewild tegenlicht of hij is net even weg naar de bakker ofzo. En wat er zo mooi uit ziet voor het blote oog is twee dimensionaal vastgelegd ontzettend saai. Toch maken we best een paar leuke kleurrijke foto’s.

Om 3 uur zijn we weer terug in ons huisje om even te relaxen. Straks bakken we een paar zalige omeletten gevuld met groenten en kaas en een frisse salade en dan niet al te laat naar bed want al dat opblijven voor het noorderlicht breekt een beetje op. De komende nacht is de kans zeer klein, maar zaterdag en volgende week is de kans behoorlijk groot. Vingers gekruist! Gisteravond appte Eric trouwens nog dat er een walrus op het strand van Utakleiv lag. Gaaf! Maar om daar nou om 2200 uur ’s avonds nog naartoe te rijden een uur heen en een uur terug…. Volgens Eric zou ie er de volgende dag nog wel liggen, maar een uurtje later appte hij dat ie was weggezwommen. Ze zijn zo onbetrouwbaar als de pest, die walrussen.