Pech onderweg

Vandaag zijn we weer lekker vroeg uit de veren. Ons volgende hotel ligt in Oppdal zo'n 3,5 uur rijden vanaf Skeikampen. De route voert ons door verschillende nationale parken. Onze eerste stop is de staafkerk in Ringebu. Een kerk uit de 13^e eeuw. Als we de auto parkeren doen we echter een vervelende ontdekking. De linkervoorband is bijna leeggelopen. Dat verklaart wel waarom het sturen zo zwaar ging en we elk lullig kuiltje in de weg zo goed voelden. We duiken natuurlijk wel eerst even de kerk in voor wat schietgebedjes. Het is een bijzondere kerk en we krijgen nog wat achtergrond informatie mee van een gids die een nederlands busgezelschap begeleidt.

De Tomtom stuurt ons vervolgens naar het dichtstbijzijnde benzinestation. Daar worden we verwezen naar een garage en aldaar proberen de Noren ons uit te leggen dat er een bandencentrum in de buurt ligt. Een heel oud Noortje stapt gelukkig in zijn auto en rijdt ons voor naar de juiste locatie. Dit hadden we zonder zijn hulp inderdaad niet gevonden. Bij het bandencentrum zijn een paar jonge ventjes die prima Engels spreken en de auto onmiddellijk op de brug zetten. Jahoor....band heeft zijn beste tijd gehad en de andere voorband wordt ook gelijk maar even vervangen. De heren zetten nog even tussendoor een bakkie koffie en thee voor ons en terwijl Martijn met een schuin oog naar Miss juni kijkt op de kalender, fixen de mannen de auto in no time. Deze onderbreking heeft ons zo'n anderhalf uur tijd gekost, maar we zijn dan uiteindelijk weer veilig op weg naar Oppdal. De rit door het Rondane Nationale park is adembenemend mooi. Een grillig kaal ruig landschap zonder al te veel vegetatie, maar door de prachtige kleurschakeringen, het water en de rotsen is het heel bijzonder. In de verte zijn de bergtoppen nog besneeuwd.

We zijn bijna alleen op de wereld. Een enkele auto passeert ons en grappig genoeg zien we twee dames in Burka langs de weg lopen.

Voor de lunch laten we ons verleiden tot taartjes, maar die zijn echt mierzoet.

Tegen een uur of drie komen we aan in Oppdal. Het is prachtig weer dus we nemen nog even een lekkere cappucino op een terras in de zon. Als we terug naar het hotel lopen informeren bij het plaatselijke boekingsbureau naar leuke excursiemogelijkheden. Een jonge Nederlandse dame vertelt het e.e.a. over de omgeving en de mogelijkheden. Toch handig in je eigen taal. Voor dezelfde avond nog boeken we een Elandexcursie om 22.30 uur vanavond.

Er rijdt een enorme bus voor waar slechts zes deelnemers instappen. Het avontuurlijk karakter waar we op gehoopt hadden ontbreekt volledig. Maargoed dat maakt het misschien wel des te hilarischer. We rijden langs grasveldjes tussen de huizen door in de hoop een Moose te zien. We zien een aantal keren een of meerdere herten maar geen Eland. Als we anderhalf uur verder zijn, na een bak thee bij een kampvuur en wat gehobbel in de bus, lopen we te voet naar een afgelegen stuk land en zien daar een enorm groot Eland in de verte voorbij rennen. De tweede eland spot ik tussen de bosjes en gil vanachter uit de bus....Stop, stop stoooooooooop! De bus stopt bij een parkeerhaven en we lopen te voet terug alwaar de Eland keurig op ons is blijven wachten. Mooi hoor!

Om 2 uur 's nachts kruipen we in bed. Het is nog steeds schemerig...sterker nog het lijkt of de zon weer op begint te komen.