Volgens de weerberichten is het 's ochtends mooi weer dus we zijn vandaag om half 9 al onderweg naar de Jostedalsbreen. De grootste ijskap van het vaste land van Europa.

Met een beetje geluk zijn we de toeristenbussen ook voor, die hier af en aan rijden. Het regent tegen alle verwachtingen in en het onweert zelfs. Als we de wandeling van 45 minuten naar de gletsjer beginnen klaart ook het weer op en wordt het zelfs zonnig en zo'n 18 graden. In de verte zie je de ijskap al liggen. Ongelooflijk imposant. Het laatste stuk tot aan de gletsjer is afgezet wegens gevaar, maar we kunnen redelijk dichtbij komen. In het gletsjermeer liggen ijsbrokken en de wind raast langs je oren.

Als we teruglopen horen we ineens een enorm gekraak van de gletsjer komen. Mijn eerste reactie is wegrennen, maar iedereen blijft juist heel droog staan kijken. Het was ook loos alarm, maar Youtube beelden van grote stukken ijs die afbreken en vloedgolven veroorzaken staan nog iets te goed op mijn netvlies.

Op de terugweg zien we een soort treintjes rijden voor mensen die slecht ter been zijn en japanners. Wij doen even een stap opzij net als een engelse dame naast ons om het ‘treintje' door te laten gaan vol met japanners die ingepakt zijn alsof ze op poolexpeditie gaan. 'if we wave, they will wave back at us' , zegt de engelse dame naast ons. Dus we beginnen naar de jappanners te zwaaien en jawel, ze zwaaien terug. Heerlijk die engelse humor. Haar man doet er even later nog een schepje bovenop als we over voetbal beginnen: 'The African teams might win the worldcup......they are doin real fine....well, ...or else they will get shot.'

Point taken!

Terug in het hotel piest het weer heen dus we nemen het er goed van en gaan uitgebreid lunchen. Het was weer een fijne dag!